Το επικό έργο ‘’Πόλεμος και Ειρήνη’’ παρακολούθησαν 55 σπουδαστές μας στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στις 17-2-2020. Παρά τη γεμάτη προσδοκία τους για το έργο, κατά γενική ομολογία η παράσταση δεν τους δικαίωσε, τουλάχιστον στο βαθμό που ανέμεναν. Βρήκαν το πρώτο μέρος κάπως βαρετό, ενώ το δεύτερο σχετικά καλύτερο. Δεν αισθάνθηκαν να τους μεταφέρεται το πνεύμα της εποχής, παρά την λεπτομερή αφήγηση των γεγονότων της γαλλικής εισβολής στη Ρωσία τον 19^ο αιώνα από τον κορυφαίο ηθοποιό μας Κώστα Καζάκο. Τα υπερβολικά λιτά σκηνικά, καθώς και τα κοστούμια, δεν κατάφεραν να μεταδώσουν τον αντίκτυπο της εποχής του Ναπολέοντα στην Τσαρική κοινωνία. Πέρα από τη μεστή ερμηνεία του κ. Καζάκου, διακρίθηκε ο επίσης πολύ καλός ηθοποιός μας Πυγμαλίων Δαδακαρίδης σε πολυσχιδείς ρόλους, τους οποίους απέδωσε άψογα. Όσο για τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, το ιστορικό αυτό πρόσωπο που απέδωσε ο καλός ηθοποιός μας Γεράσιμος Γεννατάς, μάλλον βγήκε ως μια καρικατούρα του μεγάλου στρατηλάτη, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Καζάκος στην αφήγησή του προς το τέλος της παράστασης. Αν εξαιρέσουμε τον σωματότυπο, κάθε ερμηνεία ήταν τόσο υποτονική, ακόμα και στον κολοφώνα της δόξας του κατά την μάχη του Αούστερλιτς, που δυσκολευτήκαμε να καταλάβουμε τι ήθελε να πεί ο σκηνοθέτης. Σίγουρα πάντως δεν αμφισβητούμε το περίσσιο ταλέντο του κ. Γεννατά, όπως και αρκετών άλλων ηθοποιών που μετείχαν στην παράσταση, παρά το ότι στο σύνολο δεν δικαίωσε τις προσδοκίες μας.

Φ.Δ.